Yvette maakt ruimte voor zichzelf
Yvette noemt in haar derde coachgesprek de vorderingen die ze maakt in het stellen van grenzen naar anderen. Ze is assertiever geworden en ze ervaart zelf meer ruimte voor zichzelf. Ze is vaker op tijd thuis en heeft een collega op kantoor zo ver gekregen dat deze een fors deel van haar takenpakket overneemt. Mooie resultaten, maar ze voelt ook ze dat ze er nog niet is. Alsof het toch ergens anders over gaat dan waar ze nu plezierige stappen in maakt. Ze houdt namelijk onverminderd het gevoel dat ze druk is en veel moet doen.
Timemanagement als lapmiddel?
Wanneer ik haar vraag wat haar doel van het gesprek is, komt ze, wat onzeker, met de vraag voor meer tips en trucs voor timemanagement. “Ergens voel ik”, zo zegt ze voorzichtig, “dat het nog niet zo goed in me zit. Ik wil het meer verankeren...”
Ik vraag me hardop af of ze het met meer tips en trucs dan echt beter kan gaan verankeren. Een korte schichtige blik bevestigt mijn vermoeden dat ze tussen de regels door om iets anders vraagt, maar dat het pijn gaat doen als we daar over gaan beginnen.
Zelf herken ik haar strijd om maar vooral bezig te blijven en bezig te blijven, om op die manier niet teveel stil te hoeven staan bij mijn eigen emoties. Die route besluit ik te kiezen. Wanneer ik langs die ingang vraag naar de ruimte die ze zichzelf geeft om haar gevoel te tonen, valt ze stil en welt er verdriet op in haar ogen.
Even later vertelt Yvette dat er vroeger thuis zelden ruimte was om haar gevoelens te tonen. Ze herkent nu plotseling dat patroon en dat raakt aan oude pijn waar ze liever niet de tijd voor neemt. Dat is haar patroon. Dat is haar handleiding die haar handelen bepaalt. Zowel thuis, op haar werk, als hier in ons gesprek.
Yvette vlucht ook in ons gesprek opnieuw weg naar tips en trucs en hoe het thuis nu toch best OK is. Over vroeger relativeert ze haar situatie met een naoorlogs groot gezin en het harde werken dat bepalend was. “Het is toch ook niet raar dat ik dat toen zo deed?”, vraagt ze me bijna schuldbewust. Daar kan ik haar in geruststellen. Ze heeft destijds gekozen voor de strategie die haar veel opleverde. Nu is de wereld veranderd en biedt die strategie haar meer nadelen dan voordelen. Dus is het een mooi moment om daar iets mee te gaan doen.
Wanneer Yvette op mijn verzoek mijmert over wat het haar allemaal op zal leveren is in de stilte die valt de pijn te proeven. Het lukt haar de stilte er even te laten zijn en dan benoemt Yvette een aantal voordelen van het kunnen delen van haar emoties met mensen om zich heen. Er zijn ook opnieuw tranen. Yvette neemt de tijd om te voelen. Dat is een mooi begin.
Ze neemt even later afscheid met het voornemen om de rust op te zoeken en in hele kleine stapjes haar eigen gevoel te gaan delen met haar partner en haar collega’s op kantoor.
Herken jij jezelf in Yvette? En wil je ook een gezondere balans tussen aandacht voor je werk en aandacht voor jezelf? Neem dan nu contact op voor een vrijblijvende intake!
Read more about:
Share this article:
I like to share the special moments I have with my clients. Out of respect for their privacy, I change the names and functions of the main characters and combine multiple characters into one story.
In an obligation free introductory meeting you get a taste of what it is like to be coached by me and you immediately take the first step towards standing up for your interests.
Book an obligation free appointment
Take a look at my fees first.
Je ontvangt hierna ook de nieuwsbrief, waar je je op ieder moment weer voor uit kunt schrijven.
